Alnıma Gölge, İçime Güneş
- Deniz Aşık
- 22 Nis
- 1 dakikada okunur
Güncelleme tarihi: 24 Nis
Ey gök,
neden sustun biz düşerken?
Duamızı kime gönderelim artık —
Senin adresin değişti mi, Tanrım,
yoksa sen de mi çekildin bu coğrafyadan?
Ben, Aşık.
Dilimde isyanın harfleriyle
yakıyorum çağın suratını sessizce.
Ey karanlık,
sana sesleniyorum şimdi:
Korkmuyorum!
Gölgeni alnıma sür,
ama bil ki
ben, göğsünde güneş taşıyanlardanım.
Biz ki
kalbinde “Ya Vedûd” saklayan
bu çağın âşık kuşları.
Sevdamız adalet,
sabrımız bir nehir gibi
kıvrılır zulmün kalbine.