Yorgan Şahidim

Bir rahatlama geldi üzerime,

Kustukça serbest düşüyorum.

Dün gecenin makarnası midemde,

üzerinde bayrak açmış candida mantarı.

Yastıklarla seviştim dün gece,

yorgan şahidim.

Beni sardı, sarmaladı,

Yine kendimden kaçamadım.

Uyandım, köyde hava nefis,

oksijen ciğerlerime mektup yazmış.

“Umarım iyisindir, seni öperim.” diyor.

Bir kuş geçiyor göğsümün ortasından.

Kanatları, içimde unuttuğum bir özgürlük.

Çıtlığa kahvaltıya gideceğim,

Bora ve Ezgi’ye bağırsaklarımın

isyanını anlatacağım.

Peynirin üstünde miras konuşmaları yapacaklar,

zeytinlerin çekirdekleriyle devrim mektupları yazacağım.

Dümdüz bir pazar.

Ama içimde ne varsa altüst…