Şairin Doğuşu

Cennetimi ellerimle yoğuruyorum;

yalnızlık,

bir yemin artık boynumda.

Bir şiirin ilk dizesi gibi.

Sen,

Avrupa’nın cilalı aynalarında

gününü gün ederken,

Burada içimde bir şair doğurdum.

Köklerimden kan sızdı

mısralara —

senin adını anmadan

yaralarımı kıymete dönüştürdüm.

Bir şair doğuyor içimden,

köklerimden kırılarak,

kendi dilini kurarak.

Edebiyatın taş levhasına

adımı kazıyacağım —

seninle değil,

sana rağmen.

Göğsümde bir yangını taşıyacağım.

Sense zamanın tozuna karışacaksın.

Çünkü ben satırda kalacağım.

Siz paraya taparken,

ben kalbe mühür vuracağım.

Aşık.

Bu soyadı, bir rastlantı değil —

bu, aşkın ateşini taşıyanların

çilesidir.

Ben daha yeni başlıyorum.

Mısralarla

yeni bir çağı başlatıyorum.